เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 19 ตุลาคม 2568 ที่หน้าห้องฉุกเฉิน โรงพยาบาลปลายพระยา จังหวัดกระบี่ โดยมีรถกระบะคันหนึ่งจอด กีดขวาง ทางที่รถพยาบาลจะต้องใช้ในการส่งต่อ ผู้ป่วยวิกฤต โรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันและมีภาวะการหายใจล้มเหลว เพื่อนำส่งไปรักษาต่อที่โรงพยาบาลกระบี่ ทำให้การนำส่งผู้ป่วยล่าช้า และผู้ป่วยได้ เสียชีวิต ในเวลาต่อมา
เจ้าของรถกระบะได้ออกมา เปิดใจ ชี้แจงในมุมของตนเองว่า:
สาเหตุการจอดขวาง: ตนเองโมโหและ ขาดสติ เนื่องจากนำแม่ที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้มาโรงพยาบาล แต่ ไม่มีเจ้าหน้าที่ มาช่วยรับแม่ลงจากรถหรือเข็นรถเข็นให้ ตนจึงจอดรถขวางและท้วงถามกับเจ้าหน้าที่เรื่องนี้
ปฏิเสธการโต้เถียง: ยืนยันว่า ไม่ได้โต้เถียง กับเจ้าหน้าที่ เพียงแต่ สอบถาม ว่าทำไมไม่มีคนมารับแม่
มุมมองภาพไม่ตรงกัน: ยอมรับว่าเห็น ลูกสาวของผู้ป่วยวิกฤต มาไหว้อ้อนวอนให้ตนขยับรถ
ผลกระทบ: ยอมรับว่าเรื่องที่เกิดขึ้นส่งผลกระทบอย่างมาก ทำให้ตน ตกงาน แล้ว โดยบริษัทได้ตัดสินใจยุติการจ้างงานเนื่องจากพฤติกรรมดังกล่าวไม่สอดคล้องกับค่านิยมองค์กร ทั้งนี้ ตนเองกำลังดำเนินการเรื่อง ชดเชย ในส่วนของบริษัทให้กับครอบครัวของผู้เสียชีวิต
ครอบครัวผู้เสียชีวิต ได้เข้าแจ้งความกับตำรวจ สภ.ปลายพระยา เพื่อเอาผิดชายคนขับรถกระบะแล้ว
โรงพยาบาลปลายพระยา เตรียมแจ้งความดำเนินคดีกับคนขับรถกระบะ โดยเบื้องต้น นิติกรของโรงพยาบาลพิจารณาว่าการกระทำดังกล่าวอาจเข้าข่ายความผิดในหลายข้อหา เช่น ดูหมิ่นเจ้าพนักงานขณะปฏิบัติหน้าที่ (มาตรา 136), ต่อสู้ขัดขวางเจ้าหน้าที่ขณะปฏิบัติงาน (มาตรา 138), ฆ่าผู้อื่น (มาตรา 288) และ กระทำการโดยประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย (มาตรา 291) รวมถึงความผิดตาม พ.ร.บ. อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องด้วย
